عنوان ندارد!

                         

 من خوب می دانم

باران کی و 

کجا؛غوغا می کند

بسیار بسیار

با ابر ها قدم زده ام

با نسیم پا به پا رفته ام 

از درخت و باغچه 

چه شعرهایی که نشنیده ام 

همه اتفاق های انتهای راه ها را دیده ام

نشانی هیچکدام از لاله های طلایی 

از خاطرم نمی رود

می دانم شیب کدام دامنه 

دل انگیز تر است و

کمان ابروی کدام بلندی

سخت تر به دست می آید

شب های مهتاب

سرم را در دامن گرفته و

برای گریه هایم

قصه گفته...

تشنه که بوده ام

با خیال سیراب شده ام

اما

اما 

اما

نمی دانم؟

دلتنگی،

چگونه ؟وکجا؟

تمام می شود...

#شعری از امیر عباس مهندس.