ویار کرده ایم خاک وطن ببلعیم....

 

 قضیه اینه که؛

"من دلم سخت گرفته است..."

ولیکن ؛با این وجود ...

زنده باد اُمید!

با هم زمزمه کنیم؟

اُمیدم را 

مگیر از من 

خدایا خدایا خدایا

دلِ تنگِ مرا مشکن 

خدایا خدایا خدایا...

میدونید؟پدرجان سی ما بی نا دوستِ .مامان جان  هایده بانو رو گوش میکرد.البته که با دختر عمو بزرگه ام گوش می کردن.خاله جان حمیرا پسند بودن.ازاون طرف خان دایی "فرامرز دعایی گوش می کرد.خصوصا اون ترکِ،بیه مره یاری بدن.که گویا ش ا ه ین ن جفی هم این ترکُ خوندن.واین ترانه به اتفاق امی کوچه دختران می سایه ره غش کُنیدی ...؛ خان داییِ دی ماهی ما، مکرررن گوش میکردن:))

آقاجان و

اجی؛ایرج پسند بودن و

دراین میان، دایی کوچیکه مصطفا غلوش گوش می کرد.البته نوایی نوایی و

هرکه دلا هرکه دلارام دید و

اندک اندک ...؛میش تاوید= می شنید.

داشتم عرض می کردم.قضیه اینه که ،

"من دلم سخت گرفته است ازاین مهمان خانه ی مهمان کش...."

لذا من حیث المجموع!

اگر چه روبرویی مثل آینه بامن

با این وجود چشم هامو می بندم و

از میان قلبم ،سیرررمی بینم تون.

البته که شمارو باید مثال ماه ،

رو قله ها تماشا کرد.بخدا که‌.

بله داشتم عرض می کردم،

اونجایی که ،جناب ابی میگه؛با هرچی  لب تو دنیاست تو رو باید صدا کرد!

من لبخندم می گیره .نمیدونم چرا./:ونام های شما تو ذهنم لود میشه.وبعد متصور میشم.وبا هرچی لب تو دنیاست، خدمت تون  سلام عرض میکنم.البته که باید با هرچی چشم تو دنیاست شمارو صدا کرد!

بله.داشتم عرض می کردم که؛

قضیه اینه که ؛

"من دلم سخت گرفته است ازاین مهمان خانه مهمان کش روزش تاریک..."

ولیکن ؛با این وجود...

زنده باداُمید!

زنده باد!

زنده

باد!

پ،ن؛از صُب تا حالا،تو ذهن مون،انگاری تو جاده ایم .همه جا سفیده.دوست داشتین منظره و

موسیقی ذهن مونو ببینید.سمت پیوندها.اولین پیوند.امیدوارم  تواین گرماخوش تون بیادو

خنک شین.*_*

*عنوان از کتابِ صبح آفتابی تان بخیرگرگ برفی_ شمس لنگرودیِ؛ همیشه عزیز.