همین.

 

 من غصه را شادی کنم 

گمراه را هادی کنم

من گرگ را یوسف کنم....

پ،ن؛http://darkstreet27.blogfa.com/post/13<--این پست ؛ باعث شد (مرسی رهگذرجان❤)،این پست  از چرکنویسی دربیادو

منتشر بشه*_*دو ،سه صفر بشه.

*تو مسیر (دبیرستان)رفت،منطقه ن ظامی و

دادگاهِ.دوست ندارم  چشمم  به بچه های زابراه دم دادگاه بی افته،چشم هامو می بندم و

تو دلم میگم،طفل معصومآ چه گناهی کردن اخه؟.به سرعت گیر رسیدیم،یعنی دادگاهو رد کردیم.چشام بازمیکنم

 تابلوی منطقه ی نظامی ...تودلم میگم،لعنت به جنگ.لعنت...

*تو مسیر برگشت،چشمم به باغ سرسبز ....می افته.از دیدنِ دیوارای طویل آجری باغ،از خوشرنگی شون..،ازرج به رج ش،لبخندم می گیره.تودلم میگم،خدایا شکرت!

*خیر و شر؛رفت تلخیه و

برگشت شیرینیه.

*دادا گفت،از این دفترچه؟یه حدیث از رسول اکرم بخونم؟خیره به سقف ،سرجنباندم.

خواند:دوست داشتنی ترین شما نزد خداوند کم خوراک ترین و

سبک ترین شماست.

تو ذهنم جمله رو مرور کردم.چهره چرخوندم و

نگاش کردم:)نگام کرد:)خیزبرداشت سمتم و هیجان انگیز گفت،حالا میره که چغربدبدن و فتیله پیچ کنه..؛ومن غش آوردم*_*

*اوست خدایی که غیر از او معبودی نیست،داننده غیب وآشکاراست...وهو ارحم الراحمین(سوره حشر-ایه ۲۲)