دیالوگ!

 

 سرآشپز:حواست به کار نیست ، تو عاشقی، یه عاشق غمگین

سابرینا: از کجا معلومه؟

سرآشپز:یه خانمِ عاشقِ شاد؛غذا رو می سوزونه،یه عاشق غمگین؛یادش میره اجاق رو روشن کنه!

#سابرینا_فیلمی از بیلی وایلدر_محصول  1954.

*در خبرها  خواندیم،

"از دست دادن حس بویایی و چشایی؛از اولین علائم ابتلا به ویروس کورونا ست."

مامان مون میگه،میخوای طعم و

بو بفهمی که چی بشه؟همین که زنده اید،شکر.

خنده ام گرفت.

خندید، گفت،صبر کن.کم کم خوب میشید.

ولیکن این مدتی که به سختی گذشت،از حافظه بویایی چشایی استفاده کردیم.چطور؟مثلا فنجون چای رو نگاه می کردیم،تو ذهن مون عطرو

طعم چای رو متصور می شدیم.بعدش مثل آدمهایی که اجبارا دارو میخورن و

تهه حلق شون،شربت یا قرص می چپونن،فنجون آب جوش عسل،به  خودمان می خوراندیم.

ولی خب،بین خودمون بمونه،آی غذا سوزوندیم...آی غذاسوزوندیم...

اون دفعاتی ام که ،زیر اجاق رو روشن نکردیم،گذاشتیم پای غمگینی (همون افسردگی پس ازبهبودی )بعد کوید ۱۹، خلاصه اینکه،سوخت و

نسوخت پخت پزمون،پنجاه پنجاهِ.