<< ابرِ ارغوانی >>

سلام؛عالی ترین صدای موسیقایی نزد پروردگار محسوب می شود,...*داریوش علیزاده*

<< ابرِ ارغوانی >>

سلام؛عالی ترین صدای موسیقایی نزد پروردگار محسوب می شود,...*داریوش علیزاده*

همین.

"آنچه هستی باش."

#نیچه

Madar Baran یکشنبه 25 آبان 1399 ساعت 18:37

نظرات 3 + ارسال نظر

فاطمه رستم زاده

سه‌شنبه 27 آبان 1399 ساعت 00:07 http://fatemehrostamzadeh.ir/

پاسختون به کیهان رو خیلی خیلی دوست داشتم
چه تصویرسازی زیبایی از کنار زدن حصیر و اشک ریختن و بوی کاهگل داشتید
قلمتون خیلی زیباست
موفق باشید

فدای شما بشم عزیزم
شرمنده ام کردین
خیلی خیلی ممنون از لطف بسیار شما. همچنین حضور عزیز و دوست داشتنی تونسلامت و سرافراز باشید همیشه

کیهان

دوشنبه 26 آبان 1399 ساعت 07:43 http://Mkihan.blogfa.com

صبح تان سرشار از سور و سرو و سلامتی و شادکامی .آمین
آدمی را آدمیت لازم است
چوب صندل بو ندارد هیزم است
ما هم در حد همان هیزم هستیم خاخور جان
یه چی بگم؟
من به فیلمهای کارتون که فرمودی خیلی علاقه دارم
و دیگر اینکه میبینی چه گرفتاری شدیم تو را خدا؟
آخه بابا جان ....به قول شما معاذ اله !هر چند نمی دونم معنیش چیه

قربان محبتت برارم.الهی همه اوقات شما سرشار از سرور و سلامتی و شادکامی...
اختیار داری برار جانشما همیشه در حد خودتی برارم.

بله،شما ده چی بگو
چه قدر ام خوب.من ام پلنگ صورتی دوست دارم.و از آن کارتن ها بَدم نمی اومد.فقط استرس می گرفتم.وخوب.از نظر روانشناسی ریشه در کودکی ام داره.که من از مادر جدا ماندم.که لجاجت می کردم.حصیرها رو کنار می زدم.کف اتاق گِلی می خوابید.خونه های گِلی ام که خودتون بهتر می دونید،گِل و ساقه ی برنج با سبوس برنج،لگد مال شده است.که وقتی اشک می ریختم.کف گِلی اتاق خیس میشد.عطر گِل و ساقه برنج بوی خوشی داشت.ومن در ذهنم آن مسیری را که در آغوش پدرم .به منزل آقاجان و به خاله جان سپرده شدم.تجسم می کردم و...
باورمی کنید؟این ها از شش هفت ماهگی ام خاطرم مانده؟

معاذالله رو ما از تی وی یاد گرفتیم.یه شیخی رو شبهلی احیاء می آوردن.ایشان با لحن تو دماغی و بامزه می گفتن؛معاذالله.
و آونوقت منه لامذهب لبخندام می گرفت و/خنده ریزی.
مادر هم می گفت،نچ.لعنت خدا بر شیطان.
واما :معنیش یعنی خیلی تو دماغی "پناه بر خدا"