ملاله یوسف زی!

 

" یک کودک ، یک معلم ،یک قلم  و  یک کتاب می تواند دنیا را تغییر دهد."

.

.

.

یه خانم معلم گُل سُنبلی داشتیم،

اَدل دوازده اردی بهشت همان سال غیبت کرد.

معلم کلاس بغلی خواهرش بود؛رقی گفت بریم ازش بپرسیم چرا خانم معلم نیومده؟!

گفت پاش پیچ خورد.از دو تا پله افتاد.

 خانم معلم ِگل سنبله ما، کفش های لژدار می پوشید.مانتو های خوش رنگ و چادر خوش نقش و نگار سر می کرد.

متبسم و صبوربود؛قشنگ حرف میزد.قشنگ راه می رفت.و هیچ لبخندی رو بی پاسخ نمی گذاشت.

به اتفاق گفتیم،واای.پاش شکست؟!

در کلاس و بست و خیز برداشت سمت ما و گفت:" کاشکی  دست و پاش  شکسته بود/کاشکی سرش میشکست/بچه اش افتاد."

رقی فورا گفت،خا بی افته.مامانم میگه؛بچه باید بکفه ،ویریسه بزرگ شه.بعد برگشت سمت من و گفت:مگه نه؟!"

من ام سر جنباندم .که یعنی آره.بچه باید بی افته و بلند شه .تا بزرگ شه.

.

لپ ایشون  چغندر شده:)