هر نُتی که از عشق بگوید زیباست، . . .

 چون زلف تو ام جانا،

                            در عین پریشانی

چون بادِ سحرگاهم،

                     در بی سر و سامانی

                            

من خاکم و من گَردم،

                         من اشکم و من دردم

تو مهری و تو نوری،

                     تو عشقی و تو جانی . . .